جهاد، عاشقانه به قربانگاه رفتن است. ذبح کردن نفس است در مقابل دیدگان حضرت دوست.فدا شدن، فانی و ذوب شدن است در ذات اقدس الهی. جهاد، راهی میانبر است تا بهشت. توفیقی است که نصیب هرکسی نمی شود. افتخاری است که در دنیا و عقبی باعث شرافت و سربلندی انسان می گردد. و در یک کلام اقتدای به معصومین علیهم السلام است.
ای کاش در زمان معصومین علیهم السلام می بودیم تا در رکابشان جانفشانی کنییم. چه توان کرد که دست تقدیر بین ما و محبوبانمان فاصله انداخته است. تصور جنگیدن و جهاد در رکاب پیامبراعظم (صلی الله علیه و آله و سلم)، و ائمه علیهم السلام آنقدر لذت بخش است که پرنده روح می خواهد قفس تن را بشکند و به پرواز در آید.چه افتخار و توفیق بزرگی!
و ای کاش در زمان دفاع مقدس می توانستیم همرنگ یاران خمینی،آن براده های خورشید می شدیم و آنجا طعم شیرین مجاهدت را می چشیدیم.
اما چه جنگ باشد و چه نباشد باب جهاد بسته نیست. از آنجا که خداوند مهربان، دوست ندارد بندگانش از این فیض و فضیلت جا بمانند، باب جهاد را در همه زمان ها فراروی آنان بازنگاه داشته تا هرکه می خواهد همرکاب ائمه علیهم السلام شود و از قافله مجاهدان عقب نماند.
حتما می پرسید چه راهی و چه جهادی؟ مگر می شود ما هم به این فیض عظیم نائل شویم؟
آری می شود و راه برای ما هم باز است. پیامبر رحمت صلی الله علیه وآله فرمودند:
EXarisfa.comEX<-m->http://serat.mihanblog.com/post/129<-mm->قدر این جهاد را بدانیم!<-mmm->
تصاویر از دیدنی ها و عجایب خلقت