انتظار قسمت اول

انتظار

مطابق بسیاری از آیات قرآن كریم و روایات فراوانی كه از ائمة معصومین(علیهم‌السلام) رسیده است بشر در طول دوران زندگی فردی و اجتماعی خود، مرهون نعمت انتظار است، و اگر از حالت انتظار خارج شود و امیدی به آینده نداشته باشد، زندگی برایش مفهومی نخواهد داشت.


آنچه انسان را به زندگی امیدوار می‌سازد و نگرانی‌ها و ناراحتی‌ها را برای او آسان می‌نماید، انتظار و امید به آینده است. آدمی در پرتو همین انتظار، رنج‌ها و گرفتاری‌ها را تحمل می‌كند و با كشتی امید و آرزو در دریای متلاطم و طوفان زای زندگی به سیر خود ادامه می‌دهد. بنابراین، اگر امید از انسان گرفته شود و انتظار از جامعه رخت بربندد، ادامة حیات و زندگی برای بشر، بی‌روح و بی‌لذت و بی‌معنا خواهد بود، این انتظار است كه به زندگی صفا و جلا می‌‌بخشد و زندگی را برای آدمی لذت بخش می‌كند و او را به حركت و جنبش وا می‌دارد و دلش را به ادامة زندگی، علاقه‌مند می‌سازد.



نكته قابل توجه این است كه بر هر فرد مسلمان و هر كس كه بخواهد با روح تعالیم متعالی اسلام و حقیقت برنامه‌های تربیتی این مكتب انسان‌ساز آشنا شود، قبل از هر چیز، درك صحیح و شناخت درست مفاهیم واقعی واژه‌ها و اصطلاحات اسلامی لازم و ضروری است.
یكی از واژه‌هایی كه باید با تأمل و دقت زیاد به آن پرداخته شود واژة انتظار ا ست كه مربوط به ظهور آخرین حجت خداوند و مصلح آخرالزمان حضرت مهدی(علیه‌السلام) است.


اینك برای شناخت كامل انتظار، نخست دربارة معنا و مفهوم كلمة انتظار از نظر لغت و مذهب بحث می‌كنیم، سپس دربارة انتظار فرج در اسلام و قرآن سخن می‌گوییم. به بررسی وظایف منتظران در عصر غیبت می‌پردازیم.


انتظار در لغت

انتظار در لغت، به معنای چشم داشت و چشم به راه بودن و نوعی امید به آینده داشتن است؛ آینده‌ای زیبا و روشن و سرشار از صفا، آرامش و امنیت. .


انتظار در اصطلاح


انتظار كیفیتی روحی است كه موجب به وجود آمدن آمادگی برای ظهور و درك منتظَر می‌شود، و ضد آن یأس و ناامیدی است. هر چه انتظار بیشتر باشد آمادگی نیز بیشتر است؛ و گاه حالت انتظار به پایه‌ای می رسد كه خواب را از چشم می‌رباید، و هر چه عشق به منتظَر افزون باشد آمادگی برای آمدن او نیز افزون می‌گردد و فراق دردناك می‌شود تا جایی كه منتظِر به چیزی جز منتظَر نمی‌اندیشد، و تمام آمال و آرزوهایش را در آیینه وصال او به تماشا می‌نشیند. از این رو و همة درد‌ها و سختی‌ها و مشكلات را در راه رسیدن به او تحمل می‌كند.


انتظار ، امید به آینده ای نوید بخش

از نظر مذهب، انتظار حالتی است كه از تركیب ایمان به خدا و اعتقاد كامل و راسخ به مبانی دین و اشتیاق و علاقه به ظهور رهبری الهی و آسمانی ـ كه بتواند با مدد خداوند، مردمان جهان را تحت فرمان یك آیین درآورد و ستمگران را سر جای خود بنشاند و آیین توحید و یكتاپرستی را رواج دهد و حكومت قسط و عدل را در تمام زمین برقرار نماید ـ به وجود می‌آید و در درون آدمی شعله می‌كشد و آمال و آرزوهای انسانی و رفتار فردی و اجتماعی وی را دگرگون می‌كند.


انتظار از نظر دین و مذهب، به معنای امید و آرزو است؛ امید به آینده‌ای نوید بخش و سعادت آفرین، امید به آینده‌ای كه در آن جهانیان از مفاسد و بدبختی‌ها رهایی یافته، و بشر راه خیر و صلاح را در پیش گیرد و دنیا در پرتو تحقق عدل الهی، مدینة فاضله‌ای گردد.
این معنای انتظار فرج از نظر دین است كه در حقیقت به معنی چشم به راهی برای تحقق حق و عدل و پیروزی دین و برقراری نظام عدل الهی، می‌باشد.
بر این اساس، شكی نیست كه انتظار فرج، میل فطری همة انسان‌ها و خواستة مشترك تمامی ملل و ادیان دنیاست و زمان و مكان نمی‌شناسد و به قوم و گروهی اختصاص ندارد.



اعتقاد به قیام یك منجی در آخرالزمان كه زمین را پر از عدل و داد می‌كند و به طور معجزه آسا ظلم و جور را ریشه كن می‌سازد پایه ایمان را مستحكم می‌كند و نهال امید را در دل بارور می‌رویاند.
این عقیده، یكی از آرزوهای مهم و دیرین بشر است و جای هیچ شگفتی نیست اگر می‌بینیم كه در هر زمان، انسان، امیدوار به آینده‌ای بهتر بوده است. عامل عمده اعتقاد به ظهور منجی در آخرالزمان ایمان است. این ایمان عاملی بسیار قوی و نیرومند است كه با وجود آن انسان هرگز با سختی‌های روزگار و تراكم ناملایمات و گرفتاری‌های زندگی، روحیه خود را نمی‌بازد و امید نجات و رستگاری را از دست نمی‌دهد. برای این كه این موضوع بهتر روشن شود به بحث و بررسی انتظار فرج در اسلام و مذهب تشیع می‌پردازیم:


انتظار فرج در اسلام

انتظار فرج در اسلام و به ویژه در مذهب تشیع، عبارت است از ایمان استوار به امامت و ولایت حضرت ولی عصر(علیه‌السلام) و امید به ظهور آن آخرین ذخیره الهی و آرزوی فرا رسیدن روزگار رهایی مستضعفان از چنگال مستكبران، و تمام شدن دوران ظلم و ستم طاغوتیان، و پیروزی نهایی مؤمنان، و آغاز حكومت صالحان، تا پایان جهان است. كه این انتظار دربردارنده تمامی مبانی اعتقادی اسلام است.


انتظار فرج در اسلام، در واقع نوعی آمادگی است. آمادگی برای پاك شدن، پاك زیستن و دور ماندن از زشتی‌ها و آمادگی برای حركتی مستمر و دائم، با تلاش و كوششی پی‌گیر و خستگی ناپذیر توأم با خود سازی در مرحله اول و دگر سازی در مراحل بعدی و سرانجام آمادگی برای شركت در انقلاب جهانی حضرت مهدی(علیه‌السلام) كه آغاز آن ظهور حضرت و فرجام آن، شكست تاریكی‌ها و ظلم‌هاست و نتیجه آن، برپایی حكومت عدل الهی و تحقق قول و پیمان خداوند به عزت بخشی مؤمنان است.


پس از روشن شدن اهمیت انتظار در زندگی بشر، به بررسی انتظار فرج در آیات و روایات می‌پردازیم تا مفهوم صحیح آن را دریابیم.
حال برای روشن شدن مطلب به سراغ متون اصیل اسلامی و روایات پیشوایان معصوم(علیهم‌السلام)می‌رویم و لحن گوناگون آیات و روایاتی را كه از ائمه معصومین(علیهم‌ السلام) درباره مسأله انتظار و ارزش و اهمیت این عقیده اصیل رسیده است، مورد بررسی قرار می‌دهیم.EXarisfa.comEX<-m->http://nabie-amin.mihanblog.com/post/68<-mm->انتظار قسمت اول<-mmm->